Een cliënte van mij, laten we haar Marijke noemen, heeft al een paar jaar een nulurencontract als receptioniste bij een recreatiebedrijf. Ze werkt structureel 24 uur per week. Tijdens ziekte krijgt ze geen loon. En toen Marijke haar werkgever vroeg om het arbeidscontract aan te passen naar 24 uur, kreeg ze botweg te horen dat ze voortaan helemaal niet meer wordt opgeroepen. Haar baas is niet gediend van werknemers die hun rechten kennen.
Het komt regelmatig voor dat werknemers worden onderbetaald, soms ook zonder dat ze dat zelf in de gaten hebben. In mijn praktijk kom ik dat vooral tegen onder flexwerkers en uitzendkrachten.
Neem bijvoorbeeld het nulurencontract. Dan hoeft de werkgever alleen loon te betalen over de uren die je werkt. Wat veel mensen niet weten, is dat zo’n afspraak om alleen loon te betalen over de gewerkte uren, alleen geldt voor de eerste 6 maanden van de arbeidsrelatie. Na die 6 maanden moet de werkgever loon doorbetalen, óók als er geen of minder werk is. En ook als je ziek wordt, heb je recht op doorbetaling van loon volgens de wettelijke regels. De hoogte van de doorbetaling wordt in beginsel bepaald door het gemiddeld aantal gewerkte uren in de laatste 3 maanden. Marijke kan met succes aanspraak maken op loondoorbetaling voor 24 uur per week en het achterstallig loon over de ziekteperiodes. Dat alles vermeerderd met maximaal 50% wettelijke boeteverhoging, rente en proceskosten. De dagvaarding ligt al klaar.